معاون سابق نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درگفتگو با خبرنگار سینماپرس پیرامون این موضوع افزود: ما زمانی در جامعه به خصوص در میان قشر هنرمندان به این مفهوم دست پیدا می کنیم که اصل بصیرت را به درستی معنا کنیم. بصیرت و آگاهی با رویکرد عالمانه،  عاقلانه و عادلانه در تمامی شئون زندگی افراد جامعه باید وجود داشته باشد و هیچگاه نباید به آن به صورت گذری نگاه شود. در عین حال ما هنگامی به شناخت واقعی و صحیح پیرامون اتفاقات و حوادث محیط اطرافمان دست پیدا می کنیم که در مورد آن تحقیق و پژوهش جامعی انجام داده باشیم.

وی ضمن انتقاد از خلأ پژوهش در بخش عظیمی از امور جامعه به ویژه در حوزه سینما اظهار داشت: اشکال بسیاری از ما این است که بدون رجوع به منابع قابل اعتنا و قابل اطمینان و تنها بر اساس دانسته های خودمان تصمیم گرفته و دست به اظهار نظر و یا حتی تولید اثری می زنیم که در نتیجه با بازخورد منفی هم روبرو می شود. این در حالی است که اگر ما در تمامی ارکان زندگی می خواهیم به حقیقت دست پیدا کنیم می بایست تحقیقات زیادی داشته باشیم؛  تحقیق به معنی کشف حقیقت و به کنه مطلب رسیدن؛  اما متاسفانه در این سال ها همواره شاهد بوده ایم بسیاری از سینماگران به دور از هرگونه پژوهش و یا شاید بصیرت کافی نسبت به موضوع اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... دست به تولید فیلم هایی زده اند که در نهایت نتوانسته اند هیچگونه عایدی مثبتی برای سینمای ایران داشته باشند.

مدیر مسئول نشریه «سینمای خانگی» در عین حال با اشاره به دیدار رهبر معظم انقلاب با کارگردانان سینمای ایران در چند سال گذشته خاطرنشان کرد: به رغم بیان همه توقعات از جامعه هنری برای نهادینه کردن واژه بصیرت در افکار و اعمال خود،  حضرت آقا در جلسه ای برای کارگردانان در سال ۱۳۸۷مطلب جالبی را نقل به مضمون فرمودند که «ما چه چیزی به هنرمندان داده ایم که از آن ها انتظار داریم؟» فرمایشات ایشان مثل بسیاری از فرمایشات دیگران شان متأسفانه تنها شنیده شد و سپس مغفول ماند و هیچ مدیری نخواست تا عمق آن را درک نماید.

وی ادامه داد: منظور حضرت آقا این بود که سیستم آموزش فرهنگی کشور باید برای هنرمندان شرایط ویژه ای را از همه لحاظ اعم از مادی و معنوی فراهم کنند تا این افراد در فضایی آرام و بی دغدغه به تولید آثار هنری بپردازند، به عبارتی مدیران ما وقتی می توانند موفق باشند و از هنرمندان انتظار داشته باشند که داده های زیادی را در اختیار آن ها قرار دهند و با آن ها تعامل تنگاتنگ فرهنگی داشته باشند اما متأسفانه چنین چیزی در جامعه فرهنگی ما دیده نمی شود و هیچ امکانی برای رابطه مستمر، دقیق، عالمانه و عاقلانه میان هنرمندان و دولت وجود ندارد و تا چنین اتفاقی در کشورمان رخ ندهد ما نمی توانیم انتظار زیادی از آن ها داشته باشیم.

تهیه کننده فیلم سینمایی «سیب و سلما» با تأکید بر این نکته که اغلب فیلم هایی که در گیشه شکست خورده و یا از طرف جامعه طرد می شوند به دلیل عدم درک صحیح و تحلیل مناسب سازندگان آنها از موضوعات مهم کشور در حوزه های مختلف است گفت: فیلم و سینما به شدت آینه ای تمام نما از عملکرد فیلمسازان است و هرچقدر فیلمساز بخواهد خود را در اثرش مخفی کند باز هم نشان می دهد که شخصیت مثبت یا منفی خود را شناخته است یا خیر! از همین رو هنرمندان باید با آگاهی و بصیرت بتوانند نقش یک عالم فرهنگی را برای جامعه ایران ایفا نمایند.

این کارشناس فرهنگی در خاتمه این گفتگو با انتقاد از حضور برخی افراد حامی جریانات فتنه به عنوان مدیران حوزه فرهنگی و سینمایی کشور افزود: متاسفانه جریان ارزشی سینما طی چند سالی که از فتنه می گذرد هنوز نتوانسته است دست به تولید آثاری علیه جریان فتنه بزند؛  به عقیده من تمامی این ها از ساده انگاری های مسئولان حوزه فرهنگ و سینما نشأت می گیرد که به دلیل بی بصیرتی نگاهی به این مقوله مهم نداشته اند و نتوانسته اند حقایق فتنه را به مردم انتقال دهند. این برای ما عین بی بصیرتی است که برخی از مدیران نالایق حامی جریان سبز مسئولیت تصمیم گیری در برخی از بخش های فرهنگی و هنری کشور را در دست دارند و می بایست به این مسائل به صورت جدی رسیدگی شود.